Koper is één van de drie meest gebruikte metalen ter wereld. Er moeten per jaar grote hoeveelheden van het rode metaal gedolven worden om aan de wereldwijde vraag te voldoen.
De markt voor koper is ongeveer 120 miljard dollar groot en evenaart daarmee bijna de markt voor ijzer, het meest verhandelde metaal ter wereld. Dit komt door dat voor infrastructuur, industrie en automobielfabricage, enorme hoeveelheden koper worden geconsumeerd.
Na zilver is koper het tweede beste metaal voor het geleiden van elektriciteit. Dat is waarom 75% van het koper wordt gebruikt voor elektrische bekabeling. Van energiecentrales tot moederborden, koper is onmisbaar geworden in onze moderne maatschappij.
Koper is ook essentieel voor groene energie en een duurzame toekomst. Iedere generatie auto's heeft bijvoorbeeld weer meer koperen bedrading nodig. Een auto met verbrandingsmotor heeft gemiddeld 55lbs koper nodig, terwijl hybride en elektrische auto's respectievelijk 110 lbs en 165 lbs nodig hebben. Daarnaast wordt geschat dat er gemiddeld 3,6 ton koper nodig is voor iedere MegaWatt aan windenergie capaciteit.
Het koper productie probleem
Het probleem is dat koper niet snel genoeg gevonden wordt om in de toenemende vraag te voorzien. Een studie door Wood Mackenzie toont aan dat er, in 2028 een tekort aan koper aanvoer zal zijn van 10 miljoen ton. Dat is evenveel als de jaarlijkse productie van de grootste kopermijn ter wereld (Escondida in Chili) vermenigvuldigd met een factor 10.
Er zijn hiervoor verschillende redenen te noemen.
Ten eerste is tegenwoordig de tijd tussen ontdekking (van een nieuwe kopererts afzetting) en productie veel langer. Geologische, politieke en millieu factoren spelen daarbij een belangrijke rol. Het duurt nu gemiddeld 20 jaar tussen ontdekking en productie.
Naast alle bovengenoemde uitdagingen, moet het ook economisch rendabel zijn. Thomson Reuters GFMS schat dat de koperprijs $3,50 per pond moet zijn om het aantrekkelijk te maken om een nieuwe mijn op te starten.
In de kopermijnbouw draait het allemaal om kopergehalte in het erts en om schaal. Het grootste gedeelte van de koperproductie komt van grote megamijnen die door hun grote de kosten kunnen reduceren. Een trend die echter al langer zichtbaar is, is dat het gemiddelde kopergehalte van het erts omlaag gaat. Dit tast de rendabiliteit van de kopermijnen aan.
Het komende koper tekort
De laatste jaren (na de kredietcrisis) is er relatief weinig aan exploratie naar nieuwe koperafzettingen gedaan. Ondertussen valt er ieder jaar 4% van de koper productiecapaciteit weg, o.a. als gevolg van mijnen die uitgeput raken. Dit gat zal moeten worden opgevuld met nieuwe mijnen, maar gebeurt dat ook?
Het eerder genoemde gat van 10 miljoen ton koperproductie in 2028, zal 10 mijnen als Escondida nodig hebben om opgevuld te worden. Dat dat niet gaat lukken zal duidelijk zijn. Beleggers doen er dan ook goed aan om rekening te houden met een flink hogere koperprijs de komende jaren.
